Zuzanna Gzubicka
Miłosierdzie
Czy uczucie Matki Boskiej do Jezusa było miłością czy litością? Ile w historii świata jest prawdziwego szczęścia, a ile krwawej walki? Takie pytania rodzą mi się w głowie, gdy oglądam spektakl pieta.with//out love w choreografii Iryny Shirokayi z Białorusi, który jest inspirowany stanem wojennym w jej kraju.
Po dwóch stronach sceny ułożono czerwone i białe płachty. Pierwsza tancerka wyłania się spośród nich ubrana w krwisty kombinezon. Druga wyślizguje się spomiędzy jasnego materiału, po czym dołącza mężczyzna w czarnej pelerynie oraz jeszcze jeden tancerz, który wstaje ze zwojów białej płachty. Początkowo ich nie widać, są częścią scenografii. Może to być nawiązanie do skrywania swoich uczuć. Chęć ujawnienia się może z kolei pokazywać podjętą decyzję o chęci walki i przedstawieniu swojego zdania. Zabieg ten podkreśla także, że w czasie wojny nie jest ważne, kim jesteś – zlewasz się z tłumem. Przy zakończeniu spektaklu także wykorzystano scenografię – tym razem do stworzenia podłoża dla dwóch tancerzy imitujących rzeźbę Michała Anioła Pietà watykańska.
Performerzy wcielają się w personifikacje Krwi i Ciała, oraz w postaci Ukochanego i Syna. Poszczególni bohaterowie wchodzą w interakcje z innymi, tańczą pojedynczo, parami albo grupowo. Oplatają się ciałami, podnoszą, odpychają – każdy ruch jest dokładnie wykończony, z uwzględnieniem palców dłoni i stóp. Czasami Ukochany zmywa Krew, a Ciało przytula Syna. Dzięki tym sytuacjom na pierwszy plan wysuwają się relacje międzyludzkie w obliczu wojny. Niektórzy są zdezorientowani, słabi, inni próbują zapomnieć o tym, co najgorsze.
Tancerzom na początku towarzyszy spokojna i delikatna muzyka oparta na dźwiękach lasu. Później słyszymy rytmy typowe dla spektakli baletowych w połączeniu z pieśnią chóru. Na końcu kobieta grająca Ciało zaczyna nucić. Tak jak muzyka w spektaklu, intensywność życia zmienia się. Próbujemy decydować o sobie, ale nie zawsze mamy taką możliwość. W drugiej połowie widowiska w tle zaczynają pojawiać się krótkie czarno-białe filmy przedstawiające m.in. walczących mężczyzn. Podkreśla to wydarzenia, które dzieją się na scenie. Podczas wojny przelewa się wiele krwi, nie ma znaczenia, czy się wygrało, czy przegrało. Iryna Shirokaya podkreśla, że „świadomość matki, po której stronie zginął jej syn, nie uśmierzy bólu po jego stracie”.
pieta.with//out love
Iryna Shirokaya
XXIII Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca
Premiera: 22 czerwca 2018 roku