„Chyba minęły już moje najlepsze lata. Gdy istniała szansa na szczęście. Ale nie chciałbym, żeby wróciły. Teraz, gdy mam w sobie ten ogień, już nie. Nie, nie chciałbym, żeby wróciły.” Samuel Beckett, „Ostatnia taśma” (no tak…)
Tańcząc idziesz uparcie do przodu (ta…), patrzysz przed siebie i myślisz tylko o tym, co będzie jutro (znowu?). Ale jednocześnie nie daje ci spokoju, uwiera cię i wciąż natrętnie powraca myśl: gdybym wtedy… (co?) Sięgasz pamięcią wstecz, odtwarzasz w głowie sekwencję zdarzeń i przyglądasz się człowiekowi, którym byłeś (a teraz nie jesteś?) Przewijasz taśmę po raz kolejny i dochodzisz do wniosku… (no właśnie?!), że nie jest tak źle, chyba (o matko…).
koncepcja, choreografia, wykonanie : Ryszard Kalinowski
współpraca dramaturgiczna: Grzegorz Kondrasiuk
światło, dźwięk: Grzegorz Polak
projekcja wideo: fragmenty spektaklu „DC 5861494” w choreografii Hanny Strzemieckiej (2000)
choreografia: Hanna Strzemiecka (2000)
premiera : czerwiec/2017