Wykład jest opowieścią Autora o Marie Rambert z perspektywy dyrektora artystycznego
kompanii Rambert w latach 2002-2018.
Mark Baldwin urodził się w miejscowości Lautoka na wyspie Fidżi znajdującej się na
południowym Pacyfiku. Dorastał i kształcił w Nowej Zelandii, gdzie na University of Auckland
studiował sztuki piękne, zajmując się zarówno tańcem klasycznym jak i współczesnym.
Tańczył w Royal New Zealand Ballet. Po raz pierwszy został dostrzeżony jako tancerz,
choreograf i założyciel kultowego Limbs Dance Company (1977-1989) z Nowej Zelandii.
Następnie w 1983 roku dołączył do London’s Ballet Rambert. Dziesięć lat później opuścił
grupę i został zatrudniony jako choreograf rezydent w Sadler’s Wells, gdzie założył Mark
Baldwin Dance Company (1993-2001).
Dzięki niespotykanemu talentowi Baldwinowi udało się stworzyć wiele dzieł o charakterze
tanecznym w tym ponad czterdziestu dla ważnych instytucji artystycznych takich
jak: The Royal Ballet, Royal Newet Ballet, Berlin State Opera, Scottish Ballet, London
City Ballet, Cisne Negro San Paolo, Phoenix Dance Company oraz Rambert. Baldwin jest
laureatem licznych nagród, między innymi: Bonnie Bird Choreographic Award (1992),
Time Out Award for Dance (1995), Southbank Show Award za „The Bird Sings With
His Fingers” (2001). W 1996 roku otrzymał nagrodę French Grand Prix Award for Film
za „Echo”, będące dziełem wspólnym przygotowanym z artystą wizualnym Anishem
Kapoorem i kompozytorem Brianem Ellasem. W roku 2002 został uhonorowany nagrodą
Dance Artist Fellowship za wybitny wkład w sztukę tańca.
W grudniu 2002 roku Mark Baldwin powrócił do Rambert i zajął stanowisko dyrektora
artystycznego. Podstawowym elementem jego założeń programowych stało się wspieranie
integracji tańca z innymi formami sztuki. Chwalony przez krytyków za ożywienie
Rambert i jego repertuaru, nadal współpracuje z innymi brytyjskimi i międzynarodowymi
choreografami, a także rozwija własne dzieła. Jego praca i wysoki poziom artystycznej
twórczości reżyserskiej przyczyniły się do przyznania mu nagrody TMA Theatre Award
za wybitne osiągnięcia taneczne. Jego odświeżona wersja sceniczna pracy Michaela
Clarka pt. „Swamp” została uhonorowana nagrodą Olivier Award. Kolejną nagrodę
przyznano kompanii Rambert za wybitny rok pełen premier w programie instytucji.
Do wybitnych prac Baldwina należą również: „Constant Speed” nominowana do nagrody
Olivier; „The Comedy of Change”; „Seven For a Secret Never to be Told”; „What Wild
Ecstasy” stworzona na zlecenie Olympiad; „The Strange Charm of Mother Nature”; „Dark
Arteries” upamiętniająca strajk górników z lat 1984-1985, w której brały udział lokalne
orkiestry dęte z Wielkiej Brytanii; oraz jego przełomowe dzieło, oratorium Haydna
„The Creation” z udziałem Garsington Opera Orchestra and Chorus, tancerzy Rambert
i studentów ze szkoły Rambert.
Za czasów gdy był on dyrektorem artystycznym Rambert, stworzonych zostało ponad
60 dzieł artystycznych, opracowano także nowe programy rezydenckie dla kompozytorów
i choreografów, a instytucja zmieniła siedzibę – obecnie zlokalizowana jest
w wielokrotnie uhonorowanym nagrodami budynku na South Bank w Londynie zaprojektowanym
na specjalne zamówienie.
W 2012 roku stowarzyszenie Sergei Diaghilev International Association for the Promotion
of Choreographic Art przyznało Baldwinowi nagrodę Honorary Amber Faun
za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki choreograficznej i rozwój tańca w Wielkiej
Brytanii. Został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego w 2015 roku z okazji
urodzin królowej brytyjskiej, a w 2018 roku grono krytyków przyznało mu nagrodę
De Valois Award za wybitne osiągnięcia.
Instytucja Mark Baldwin Studios została utworzona w celu promowania i wspierania
niezależnych projektów Baldwina, określanych przez samego artystę jako bliskich jego
sercu. Jednym z ważniejszych był projekt „Inala”.