choreografia: Pál Frenák
tańczą: László Major, Kristóf Várnagy; mężczyzna za marionetką: Gergő Erdei
muzyka: Attila Gergely (jako wydawca muzyczny)
światła: Péter Molnár
projekt: Gyula Majoros
kostiumy: Pál Frenák
scenografia: Miklós Ferenci
czas trwania: 45 min
Spektakl opowiada o głębszej niż u innych ludzi skomplikowanej egzystencji bliźniaków, która sięga po zmysłowe racje ze skarbnicy podświadomości. Niesie ona znaki i symptomy zamiast analizy, emocjonalne delirium z okresu, gdy bliźniacy stanowili jedno, zanim ujrzeli nowy, wspaniały, zdigitalizowany świat. Krążą jak bliźniacze gwiazdy zakreślając orbity w przestrzeni, aż do doświadczenia paradoksu bliźniaków, uważanych za nierozłączne: jedność bliźniąt jednojajowych zda się na nic, wspaniała podróż po urodzeniu nie jest dla nich jednakowa i każdy z osobna musi znaleźć swoją własną niezależną osobowość.
Twórca-choreograf nie szuka ostatecznego rozwiązania, ale wierzy, że zmierzenie się z tym, co nierozwiązywalne jest dopiero początkiem procesu.
Spektakl inspirowany twórczością węgierskiej pisarki Agoty Kristof .
Pál Frenák założył swój zespół w 1989 roku w Paryżu, ale nigdy nie odwrócił się od rodzimej węgierskiej sceny tańca. Wiele z jego przedstawień miało swoją premierę w Budapeszcie, a do pracy w swojej kompanii zapraszał utalentowanych, młodych artystów, także z Węgier.
