FORWARD MOTION to program filmów o tańcu brytyjskim, seria filmów British Council o najciekawszych brytyjskich teatrach tańca współczesnego ostatnich lat. Filmy przedstawiają najbardziej interesujące produkcje i projekty tańca oraz wykorzystanie nowej technologii we współczesnych układach choreograficznych.
13 listopada, godzina 17.00 Kino Bajka, (czas trwania: 80 minut)
FORWARD MOTION: INSIGHTS
Dr. Vena Ramphal przedstawia grupę filmów o tańcu eksperymentalnym wraz z omówieniami artystów dotyczącymi ich prac. W skład serii Insights wchodzą: zachwycający Hands autorstwa byłego solisty Royal Ballet, Jonathana Burrowsa i filmowca Adama Roberta, Vanishing Point Rosemary Butcher oraz Horizon of Exile Isabeli Rocamora (zdobywca nagrody International Music + Media Centre za najlepszą choreografię filmową 2007)
Vanishing Point
Reżyseria: Rosemary Butcher & Martin Otter
A Capture 3 commission; 2004
Vanishing Point to film odważny i malowniczy. Przez niezmrużone oko kamery obejmującej wietrzne wydmy Andaluzji widzimy samotną postać Eleny Gianotti powoli zdążającej w stronę obiektywu. Wykonuje ona serię prostych gestów: pada na kolana, wstaje, powtarza proces od nowa, za każdym razem zbliżając się o parę kroków do kamery. W połączeniu z eteryczną, zapadającą w pamięć ścieżką dźwiękową widz odnosi wrażenie, że był świadkiem swojego rodzaju medytacji lub pielgrzymki.
Snow
Reżyser: David Hinton
Choreograf: Rosemary Lee
Produkcja: Illuminations
koprodukcja: Arts Council England/BBC/NPS Holland; 2003
Snow jest drugim obrazem znanego reżysera Davida Hintona, w całości opartym na archiwalnych zdjęciach zimowych zabaw pochodzących z lat 1890-1960. Narracyjna i choreograficzna struktura filmu powstałego przy współpracy z Rosemary Lee jest stworzona z odnalezionych ruchów minionej epoki; czasem trafnie zauważonego gestu, innym razem starannego zestawienia i powtórzenia ujęć. Osiągnięty efekt jest nieraz komiczny, częściowo z powodu zabawnego widoku ludzi ślizgających się na lodzie, ale także przez skojarzenia z wczesnymi czarno-białymi filmami Bustera Katona czy Charliego Chaplina.
Night Practice
Reżyser: Susanna Wallin
kooprodukcja: South East Dance and Youth Dance England for Channel 4; 2006
Akcja filmu Night Practice dzieje się na zalanym światłem boisku, gdzie po zmroku przebywa siedmiu młodych mężczyzn. Przepychają się bez celu, ćwiczą umiejętności piłkarskie i popisują się nawzajem na środku boiska. Okrąża ich samotny biegacz. Jego pełen skupienia, rytmiczny ruch jest hipnotyczny w swej prostocie. Autorce, Susan Tallin, w tym autentycznym i poruszającym obrazie młodych mężczyzn udało się uchwycić delikatną acz pełną siły fizyczność. Night Practice koncentruje się na nieukierunkowanej energii, która pochodzi z możliwości robienia tego, co się chce, łącząc strukturę skrupulatnego treningu z prostym, magicznym zachwytem.
Hands
Choreografia: Jonathan Burrows
Filmowiec: Adam Roberts
Kompozytor: Matteo Fargion
Produkcja: Dancelines
Koprodukcja: An Arts Council England/BBC; 1995
“Przepiękny klejnot: nieoczekiwany, elokwentny, pozornie prosty lecz w pełni skupiony taniec pary dłoni.” Nadine Meisner, Dance Theatre Journal.
Dłonie spoczywają na podołku mężczyzny. Ruch i odpoczynek, ruch i odpoczynek: na nieprzerwanym zbliżeniu pokazany jest taniec dwóch dłoni. Jonathon Burrows, jeden z najwybitniejszych i cenionych choreografów brytyjskich przy tworzeniu Hands współpracował z filmowcem Adamem Robertsem. Na potrzeby filmu nie cięli oni ani nie zmieniali oryginalnej choreografii, jedynie skupili ją w dłoniach. Dzięki temu kamera i widzowie doznają intymnego doświadczenia, ze wszystkimi atrybutami dużego scenicznego spektaklu, z tym że o wiele mniejszego.
Film
Reżyser/ Choreogfar: Shelly Love
Produkcja: MJW Productions; 2005
W fabryce gdzieś daleko, daleko stąd pracownicy fabryki sprawdzają cechy i właściwości Clingfilmu.
Film został utworzony poprzez kreatywne i żartobliwe badanie struktury materiałów, ruchów i tempa. To trzeci z serii czterech filmów Shelley Love, który jest w całości pokazywany od tyłu. To abstrakcyjne dzieło funkcjonuje we własnym świecie.
Magnetic North
Reżyser/ Choreograf: Miranda Pennell
Produkcja: MJW Productions (UK) and Periferia Productions (Finland)
współprodukcja: Arts Council England/BBC/NPS (Holland); 2003
Magnetic North jest ósmym filmem znanej reżyser Mirandy Pennell. Tak jak w swym wcześniejszym filmie Tattoo, ponownie skupia się ona na choreografii dla dużych grup, jednocześnie przygotowując pole do poznawania prywatnych, osobistych światów, tak jak w późniejszym filmie Human Radio. Film ukazuje młodzieńcze rytuały, które mają miejsce w zimowej scenerii małego fińskiego miasteczka. Nastolatka jeździ na łyżwach po zamarzniętym jeziorze, podczas gdy nastoletni chłopak pozuje z gitarą w swoim pokoju. Film przywołuje świat młodzieńczych fantazji i pragnień, dając widzom mądre i orkiestralne dzieło.
Fold
Reżyser/ Choreograf: Vena Ramphal
Na zamówienie: A South East Dance and Moving Pictures Festival of Dance on Film and Video for Channel 4 and Bravo Fact; 2004
Fold jest bujnym i żywym wykonaniem przez Veny Ramphal tańca inspirowanego Bharatha Natyam. Ta południowo azjatycka forma tańca jest zmieniona przez medium filmowe, co daje widzom szansę bliskiego i intymnego spotkania i poznania przedstawienia i wykonawcy, czego nigdy nie można by osiągnąć w teatrze. Precyzyjne kadrowanie kieruje wzrok na subtelne szczegóły pokrytego wysadzanym klejnotami kostiumem ciała tancerki oraz emocjonalną głębię jej ruchu. Paradoksalnie, brutalne ucięcie ciała w kamerze podkreśla ważną rolę linii w budowaniu delikatności ruchu.
Horizon of Exile
Reżyser/ Choreograf/ Producent: Isabel Rocamora
Produkcja: Infinito Productions
Na zamówienie: Arts Council England/dance.tech; 2007
Nagradzany Horizon of Exile jest dla widza niezapomnianym i dramatycznym doświadczeniem filmowym. Obraz jest medytacją na temat kobiecej tożsamości, ziemi i wygnania. Kamera towarzyszy podróży dwóch kobiet przez nieskończone pustynne krajobrazy, podczas której dyskutują one na temat własnego wizerunku oraz przynależności. Tłem dla historii jest ścieżka dźwiękowa Jivan Gasparyan, przerywana świadectwami wygnanej z Iraku Surmy Hamid. Ciała zdradzają łągodną przemoc, poruszając się jakby bez świadomości czy grawitacji, rozpadając się i zrastając na nowo, ścigane przez niepohamowaną przeszłość. Z połączenia głosu, choreografii, polityki, kina oraz lokalizacji powstał złożony, wielowarstwowy film.