ILONA GUMOWSKA „Moira”
choreografia: Ilona Gumowska
wykonanie: Emilia Biskupik, Kinga Duda / Sara Kozłowska
muzyka: Paweł Odorowicz
kostiumy: Julie Esther
czas trwania: 11 min
Kiedy pojawia się, nie możesz jej ujrzeć,
kiedy mówi do ciebie, nie słyszysz,
kiedy dotyka, nie czujesz…
Jednak jeśli zaczniesz jej szukać, znajdziesz ją,
jeśli będziesz do niej mówić, być może ci odpowie,
kiedy dotkniesz ją, poczuje.
Niczym sieć pajęczą, tka losy ludzi, trzymając w dłoni świętą nić życia każdego człowieka. Daje i zabiera, pielęgnuje i niszczy, dotyka z czułością i rani… jest tak blisko… tak nieodwracalanie.
Nagrody: III miejsce oraz Nagroda Publiczności w Konkursie Choreograficznym WarsawZAWIROWANIAdance 2017; II miejsce w Konkursie Choreograficznym THE ESSENCE OF MOTION w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca Scena Otwarta 2017
AGNIESZKA JANICKA „Lead me”
choreografia, wykonanie: Agnieszka Janicka
muzyka: Explosion In The Sky – Your hand in mine
czas trwania: 6 min
-Prowadź mnie….ale (Gdzie?)
-Polegaj tylko na sobie, zaakceptuj swoją ścieżkę. Nie oszukuj się, nikt Cie nie widzi.
Nagrody: Konkurs choreograficzny: 3…2…1 TANIEC! w Krakowie – nagroda rzeczowa; finalistka Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego Solo Dance Contest 2017 w Gdańsku.
JAROSŁAW MYSONA „Stonewall Inn”
kreacja, wykonanie: Jarosław Mysona
produkcja: Vagabond Physical Collective
premiera: 24.03.2018 Krakowskie Centrum Choreograficzne
muzyka: kolaż
czas trwania: 8 minut
Stonewall Inn to miejsce rewolucji, spełnienia fantazji, oswobodzenia, ale czy ON może czuć się tam bezpieczny? STONEWALL INN to nie tylko obraz młodego, kryjącego się ze swoją orientacją mieszkańca Greenwich Village na nowojorskim Manhattanie, to nie tylko próba ukrycia się przed wszechobecną ofensywą. W jego oczach dostrzec można historie, które stają się uniwersalne i dotyczą każdego z nas.
Nagrody: Finalista Solo Dance Contest 2018/ Gdański Festiwal Tańca/ Klub Żak; dwie nagrody indywidualne w 8. Edycji Konkursu Choreograficznego 3…2…1… Taniec! – I nagroda od Małgorzaty Haduch, II nagroda od Gwyn’a Embertona.
JAKUB LEWANDOWSKI „Melancholia”
choreografia: Jakub Lewandowski
taniec: Dominika Wiak
muzyka: Michał Lis
czas trwania: 11 min
Trudno wnosić cokolwiek trwałego, mając świadomość bezbarwnej otaczającej rzeczywistości i przeświadczenia o konieczności nadejścia jakiejś „lawiny”. Wszystko, co przynosi nam los, pochodzi z fantazji. Miejsce między obecnością nieobecnością, pustką i nadmiarem.
„Przez chwilę myślałam, że moja nieobecność będzie dłuższa, ale zmieniłam zdanie”.
Laura Brown, Los Angeles 1951
Nagrody: Konkurs Zawirowania DANCE w Teatrze Tańca Zawirowania – I miejsce; Międzynarodowy Konkurs Solo/Duo w Budapeszcie – I miejsce na; Konkurs „3…2…1…TANIEC” w Krakowskim Centrum Choreograficznym 2 nagrody: I miejsce przyznane przez Gwyna Embertona , II miejsce przyznane przez Jacka Przybyłowicza; Finaliści SOLO DANCE CONTEST w Gdańsku
PRACOWNIA TAŃCA PRYZMAT „zeSTROjeNIE”
choreografia, wykonanie: Marta Jakimicha, Paulina Spiel
opiekun artystyczny: Katarzyna Grabińska
produkcja: Fundacja Tańca i Sztuki ARToffNIA
premiera: 9.12.2017 Bytomski Teatr Tańca i Ruchu ROZBARK
czas trwania: 9 min
Tancerki w wyniku poszukiwań różnych form ruchu scenicznego tworzą jeden organiczny twór. Podjęte ryzyko badań nad ruchem nadaje odkrywczy, nacechowany temperamentem obraz. Zauważymy tu dominację zaakcentowana czasem agresją, ale też pokorą i uległością, a wszystko zamknięte w zrównoważonym partnerowaniu, które nadaje organiczną ekspresję.
Nagrody: Najlepszego Duetu / Best Duo Dance Performance 2018 podczas finału Międzynarodowego Festiwalu Solo Duo Dance Festival organizowanym przez Orkesztika Foundation w Budapeszcie; pierwsza nagroda indywidualna, przyznana przez Jacka Przybyłowicza na Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym 3…2…1…TANIEC! 2018 w Krakowie.
ŁUKASZ ZGÓRKA „Jak rozebrałem tęczę, czyli sprawdzam grunt”
Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, Wydział Teatru Tańca w Bytomiu, IV rok
twórca i wykonawca: Łukasz Zgórka
muzyka: Jambinai – Connection
czas trwania: 9 min
Jak rozebrałem tęczę, czyli sprawdzam grunt… siebie, mięśni, osobowości, ego, emocji. Projekt taneczny o rozkładaniu na czynniki pierwsze ludzkich lęków, obaw, pragnień, marzeń. Osobiste zmierzenie się z samym sobą. Podzielenie się obecnością, intymnością i emocją, poprzez fizyczny ruch i taniec. Próba znalezienia dobra, odnalezienia siebie w sobie, odbicia z widownią. Wykorzystanie energii, starcie się z nieokreśloną siłą w tańcu, nawiązania kontaktu z przestrzenią. Co w nas siedzi? Jak odnaleźć miłość? Jest to projekt solowy z wykorzystaniem fizyczności, w którym performer bada wewnętrzne siły, motywację do działania i szuka szczęścia. Wykorzystuje taniec do odnalezienia prawdziwego siebie. Poprzez język ciała i zmysły przekazuje swoją historię. Próbuje uchwycić marzenia, poznać siebie i przekazać to, czego nie da się opowiedzieć słowami. Spotkanie człowieka z człowiekiem. Ciała z ciałem. Mięśnia z mięśniem.
KATARZYNA LESZEK/WOJCIECH FURMAN „(nie)wiara”
Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, Taniec w Kulturze Fizycznej, III rok
choreografia: Katarzyna Leszek, Wojciech Furman
wykonanie: Katarzyna Leszek, Wojciech Furman
opieka artystyczna: Paulina Wycichowska
muzyka: Michał Strugarek
czas trwania: 8 minut
Mówi się, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Siedząc na jednym krześle, patrząc w rożne strony, wciąż wiele nas łączy. Perspektywa wiele zmienia, ale to ważne, że patrzymy na to samo lub w tym samym kierunku. Przy wspólnym stole poszukamy różnic i podobieństw w widzeniu, rozumieniu, doświadczaniu i kreowaniu.
MAGDA SKOWRON „Więcej”
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie, absolwentka kierunku Choreografia i Teoria Tańca
choreografia: Magdalena Skowron
wykonanie: Magdalena Skowron – taniec, Paweł Czarakcziew – wiolonczela
muzyka: Jan Sebastian Bach – Suita nr 2 w d-mol, preludium i kurant
czas trwania: 13 min
Więcej, to słowo opisujące współczesne społeczeństwo i jego konsumpcję. Chcemy więcej rzeczy, więcej wrażeń, więcej uczuć. Zdaje się, że więcej nie ma formy skończonej, to uzależnienie, które pcha nas do ciągłego szukania, gromadzenia, podejmowania działań w gruncie rzeczy bezsensownych. Konsumpcja staje się naglącym i domagającym się
zaspokojenia pragnieniem. Daje to chwilową ulgę, moment spełnienia, jednak trwa on krótko. Konsumpcja w różnych postaciach i znaczeniach staje się sensem życia. Jednocześnie zabiera ze sobą wolność, a pragnienie – kontrolę.
MONIKA PLUTA/OLGA BLACHNIEREK „Nie(perfekcyjna)”
Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, kierunek „Musical i Choreografia”, specjalizacja „Choreografia i techniki tańca”, III rok pierwszego stopnia<br><br>
koncepcja, choreografia: Monika Pluta, Olga Blachnierek
wykonanie: Monika Pluta, Olga Blachnierek
muzyka: Rene Aubry – Steppe
czas trwania: 8 min
„Nigdy nie rezygnuj ze swojego talentu. Ani dla kochanków, ani dla mężów”
Jesteś zbyt cenna, by poddać się wpływom które sprawią że Twoje jutro będzie gorsze niż dzisiaj.
Daj sobie możliwość i zajrzyj w głąb siebie. Co widzisz?
KATARZYNA LESZEK/WOJCIECH FURMAN „(nie)wiara”
Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, Taniec w Kulturze Fizycznej, III rok
choreography: Katarzyna Leszek, Wojciech Furman
performance: Katarzyna Leszek, Wojciech Furman
artistic adviser: Paulina Wycichowska
music: Michał Strugarek
duration: 8 minut
It is said that one’s point of view depends on the point where one sits. While sitting on the same chair and looking in different directions we still have a lot in common. Perspective can make a difference, but it is important that we are looking at the same thing or in the same direction. Around the common table, we will try to find differences and similarities in seeing, understanding, experiencing and creating.