Wydarzenie

Physical Art Theatre _ Net – Images of the Other

choreografia i koncepcja: Sanna Kekäläinen
tekst: Kari Hukkila
muzyka: Aija Jykyla
kostiumy: Ritta Ropelinen
tańczą: Anna Airaikisinen, Sanna Kekäläinen, Jatta Lukkari, Ulla-Mari Mäkelä, Suvi Ruotoistenmäki, Robin Svartström, Paula Touvinen.

Teatr PAT powstał jako efekt owocnej pracy i dialogu, artyści, którzy go założyli przez kilak lat współpracowali już z choreografem Sanną Kekäläinen. Do poszczególnych spektakli zapraszają wybitnych artystów, w roku 2000 byli to m.in. tancerze Mika Backlind, Sari Haapamaki, Sampo Kivela, muzycy Timo Fredriksson, Aija Puurtinen i reżyserzy  światła.

Sanna Kekäläinen po ukończeniu Londyńskiej Szkoły Tańca Współczesnego pracowała w Finlandii jako choreograf, tworząc własny język ruchu i własne metody pracy. Cechą charakterystyczną teatru jest poszerzanie zakresu tańca, tworzenie tańca posiadającego swoje znaczenie. Istotna jest też perfekcja i estetyka ruchu.

PAT łączy w sobie myślenie poetyckie z myśleniem konceptualnym, filozofię i lata doświadczeń tanecznych z nowym rodzajem teatru. Metody pracy obejmują wiele płaszczyzn i wymiarów: intensywne kształcenie głosu i ruchu połączone z nauką improwizacji i techniki tańca.

Idea porozumiewania się, zarówno werbalnego, jak i niewerbalnego, stanowi priorytet w działaniach tego teatru.

„Tancerze PAT poruszają się z aktywną świadomością istnienia innych tancerzy na scenie, z precyzją i siłą emocjonalną. Styl ruchu jest bardzo eklektyczny, odzwierciedlający rozumienie historycznego i politycznego sensu koncepcji tańca. Opiera się również na odważnej fizycznie i zmysłowo ekspresji.”

V.Sutinen

Nowa realizacja choreograficzna Sanny Kekäläinen Net – Images of the Other to eksploracja wewnętrznego świata bohatera, który w świecie zewnętrznym czuje się obcy, wyalienowany. Pośród różnych interpretacji jest to również spojrzenie na sytuację emigrantów i uchodźców.

Jak daleko da się wniknąć w świat prywatny, w marzenie senne i w mysl drugiego człowieka? Do jakiego stopnia możemy to czynić? – zdaje się pytać artystka.