Wydarzenie

Sopocki Teatr Tańca _ Rambert. Tryptyk

Spektakl, jak sam tytuł mówi, stanowi tryptyk inspirowany życiem i twórczością tancerki, pedagog tańca i założycielki najstarszego zespołu tańca w Wielkiej Brytanii – Marie Rambert. Autorkami spektaklu są Joanna M. Czajkowska (część 1), Małgorzata Dzierżon (część 2) i Anna Akabali (część 3). Każda z części spektaklu „Rambert. Tryptyk” odnosi się do innego okresu w artystycznym i prywatnym życiorysie Marie Rambert i może istnieć samodzielnie jako skończona całość. Jednak dopiero zestawione razem stanowią pełną, bogatą wypowiedź artystyczną, która z jednej strony cieszy różnorodnością, z drugiej, pokazuje złożoność i przenikanie światów Marie.

„Ci sami tancerze „pod batutą” trzech doświadczonych choreografek to wyzwanie dla realizatorek, ale także szansa na wydobycie potencjału zespołu. Joanna Czajkowska, Róża Kołoda, Joanna Nadrowska, Kalina Porazińska, Wiktoria Rudnik, Artur Grabarczyk, Tomasz Graczyk i Jacenty Krawczyk jako grupa pokazali dopracowane i energetyczne widowisko, choć każdy z nich skoncentrował się na ukazaniu walorów swojego stylu”
Katarzyna Wysocka „Życie na trzy podzielone. STT: Rambert. Tryptyk”
6.10.20 dla www.gazetaswietojanska.org

Konstrukcja spektaklu:

Część I. „Stary kontynent” – scena gdzie doświadczenia polsko – francusko – austriackie Marie Rambert mieszają się niczym w szalonym śnie. Całość przypomina filmy Davida Lyncha, czy Pedro Almodovara tworząc niezwykły konglomerat bez oczywistej linii narracyjnej. Ta część zarówno w warstwie choreograficznej, jak i dramaturgicznej, zaskakuje widza kontrastami i skojarzeniami. Inspiracją była szalona, pełna artystycznych indywidualności i awangardowych działań stara Europa sprzed pierwszej wojny światowej, w której stopniowo pojawia się widmo wojny, zacieśniając i odbierając nie tylko pole do twórczości, ale i po prostu do życia. Inspiracjami do stworzenia scenicznych postaci, były takie osobowości jak Isadora Duncan, Sarah Bernhardt, Ruth. St. Denis, Wacław Niżyński, Sergiusz Diagilew, Emil Jaques – Dalcroze i oczywiście Marie Rambert.

Część II. „Scena angielska”- nawiązująca do życia i działalności Marie w wielkiej Brytanii, ale także choreograficznie do trylogii „Le Cricket”, „Le Rugby”, „Le Boxing” w choreografii Susan Salamon (1930-31) i „Gier” Niżyńskiego (1913). Kostiumy retro białe sportowe, tempo zmienne. Zawodowa fascynacja i platoniczna miłość Rambert do Niżyńskiego przeplata się tu stylistycznie z wątkiem spełnionego związku Marie z Dukiem. Szczęśliwe choć „nie bez chmur” życie rodzinne toczy się swoim trybem wbrew turbulentnym, zmiennym czasom. W pozornie przewidywalnej minimalistycznej oprawie ruch staje się niezwykle istotny. Cisza. Muzyka oddaje tęsknotę w czasach obu wojen, ale także upragnioną harmonię, piękno i sielankę czasów międzywojennych w kraju, który przyniósł miłość, udane życie rodzinne i sukces zawodowy artystki.

Część III. „Podróże artystyczne” – powrót do galopady pomysłów i zaskakujących rozwiązań inscenizacyjnych. Świat sceniczny zanurzony w kolorach sepii niczym z archiwalnych zdjęć. Czas jazzu i podróży nie tylko artystycznych, konsumpcji świata z nowo ustanowionymi bezpiecznymi granicami. Czas odkrywania na nowo społecznych ról kobiecych i męskich w czasach pokoju. Podróż, czas i zmiana to główne wątki tej części, które odpowiadają historii trwania zespołu założonego przez Marie Rambert. Niejako efektem ubocznym jest widoczny wysiłek wykonawców – tancerzy, który można interpretować jako wysiłek wielu pokoleń artystów współtworzących dzieło jej życia.

Choreografia: Joanna M. Czajkowska (część 1), Małgorzata Dzierżon (część 2), Anna Akabali (część 3)
Taniec: Joanna Nadrowska, Róża Kołoda, Joanna M. Czajkowska, Wiktoria Rudnik, Jacenty Krawczyk, Kalina Porazińska, Artur Grabarczyk, Tomasz Graczyk
Muzyka: Mariusz Noskowiak (część 1), Szymon Brzóska (część 2 i 3)
Projekt materiałów graficznych i wizualizacje: Katarzyna Teresa Turowska
Kostiumy: Alicja Gruca
Światła: Mateusz Gierc
Zdjęcia promujące: Anna Kłosowska, Michał Redlin, Aleksandra Gracjasz

Premiera: 27 i 28.09.2020 Teatr na Plaży w Sopocie
Następne prezentacje: 31 października w Sopocie, 11 listopada w ramach Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie
Ze względu na ograniczenia spowodowanymi przez COVID, wstęp tylko z zaproszeniami.

Dofinansowano ze środków MKiDN jako część koordynowanego przez Instytut Adama Mickiewicza międzynarodowego programu kulturalnego realizowanego w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017–2022.

Stowarzyszenie Dance [SIC!] Association zrealizowało ten projekt we współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza, Instytutem Muzyki i Tańca, CK Lublin oraz Teatrem na Plaży, Bałtycką Agencją Artystyczną BART i Gminą Sopot.