Koncepcja, kostiumy, scenografia: Jo Stromgren Choreografia, wykonanie: Line Tormoen, Maxime Iannarelli, Yasmine Hugonnet, Jo Stromgren Muzyka: Jorgen Knudsen Projekt świateł: Stephen Rolfe Produkcja: Jo Stromgren Kompani Współprodukcja: Danse a Aix (Francja), Synalephe (Francja), Norwegian National Theatre (Norwegia), The House of Dance Stockholm (Szwecja), Lithuanian Dance Information Centre (Litwa), Rui Horta / Centro Coreográfico de Montemor-o-Novo (Portugalia) Premiera: 26 lipca 2003 na festiwalu Danse a Aix in Aix en Provence we Francji Czas: +/- 60 min
Tok Pisin to oficjalny język w Papui Nowej Gwinei. (Termin ten jest jednak bardziej znany jako tzw. „Pidgin English” – język służący komunikacji za pomocą najprostszych słów i form gramatycznych; inne: Pidgin French, Pidgin Japanese itp.)
Tok Pisin to swoiste i dość dziwne połączenie elementów języka angielskiego, niemieckiego, portugalskiego i jeszcze ok. 720 innych języków używanych na wyspie. Ewolucja tego języka dokonywała się bez wpływu jakichkolwiek znanych metod językowych czy narzędzi akademickich. Gramatyka i słownictwo ukształtowały się drogą werbalnej praktyki, dlatego Tok Pisin różni się od innych podobnych języków, jak np. bardziej złożony gramatycznie język Republiki Południowej Afryki czy Namibii.
Styl choreografii obecnej produkcji różni się od poprzednich prac JSK. „TOK PISIN” oparty jest wyłącznie na materiale ruchowym bez udziału charakterystycznej dla JSK dramaturgii teatralnej i koncepcji użycia innych środków wizualnych. Proces kreacji spektaklu jest inspirowany rozwojem języka Tok Pisin przy użyciu ruchu w sposób autodydaktyczny z odrzuceniem jakiejkolwiek akademickiej analizy prezentowanego materiału. Jest to wolne i intuicyjne poszukiwanie w celu zaprezentowania spektaklu o wysokim stopniu złożoności opartym na jakościach asocjacyjnych.
Artyści pochodzą z różych obszarów świata tańca. Jo Stromgren zdobywał doświadczenie w tańcu, teatrze i filmie zajmując się w swej pracy różnymi obszarami twórczości od wariacji artystycznych po eksperymenty z publicznością, od narodowych baletów i oper po alterantywne sceny rockowe w ponad 30 krajach i kompaniach. Później zajął się głównie teatrem i podjął pracę w Norweskim Teatrze Narodowym. Poświęcił się też reżyserii filmowej, czego efektem będzie premierowy pokaz pełnometrażowego kinowego obrazu w 2004 roku.
Line Tormoen była jedną z najpopularniejszych tancerek współczesnych w Norwegii w latach 90 – tych, ściśle współpracującą z Carte Blanche Dance Company i Zero Visibility Inc. Obecnie współpracuje z Kublai Khan Investigations Maxime Iannarelli i Yasmine Hugonnet niedawno ukończyli Conservatoire National de Paris poświęcili się eksperymentalnym projektom poprzez działalność we własnej fundacji Synalephe. Podróżują do egzotycznych miejsc a ich produkcje nastawione głównie na proces poszukiwania obejmują choreografie dla ludzi niewidomych na Tajwanie, uliczne improwizacje w Mali, Portugalii, Nowym Jorku i Paryżu.
Jorgen Knudsen jest członkiem i współzałożycielem grupy Baktruppen. Przez długi czas komponował zarówno dla wielkich orkiestr jak i zespołów uprawiających eksperymentalną muzykę elektroniczną. Jednym z jego projektów jest również znany z MTV zespół techno „Information”.
Stephen Rolfe pracował jako menedżer i projektant świateł dla kilku kompanii i scen w Wielkiej Brytanii, m.in. The ICA, The Royal Court Theatre, Theatre de Complicite, Shared Experience i V-TOL Dance Company.