Współprodukcja 18 Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca/ Centrum Kultury w Lublinie
Choreografia: Simone Sandroni
Tancerze: Chiara Montalbani, Fernando Roldan Ferrer, Stefano Roveda, Elvira Zuñiga Porras.
Muzyka: Dmitri Shostakovich Quartet n° 7 and Quartet n° 8, Alfred Schnittcke Quartet n° 3
Reżyseria światła: Vincent Longuemare
Realizacja światła: Cesare Lavezzoli
Kostiumy: DEJA DONNE
Produkcja i administracja: Elisa Chianella
Produkcja: DEJA DONNE
Współprodukcja: Teatro Stabile dell’Umbria/Włochy, Fabrik Potsdam/Niemcy, Centrum Kultury w Lublinie – Lubelski Teatr Tańca/Polska, Tafelhalle Nürnberg/Niemcy.
Partnerzy: Regione Umbria/Ministero dei Beni e delle Attività Culturali e del Turismo
Czas trwania: 60 min
„Unstable element” to przedstawienie choreograficzne, w którym muzyka i taniec są porównane poprzez dynamiczną relację. Równoprawny dialog przechodzi przez trzy główne partytury repertuaru kwartetu smyczkowego przeplecione odniesieniami do siebie nawzajem. (Dwa kwartety skomponowane w 1960 roku przez Dmitri Schostakovicha (nr 7 i nr 8) i kwartet nr 3 Alfreda Schnittkego, ostatnie arcydzieło z jego rosyjskiego okresu).
Simone Sandroni, choreograf i dyrektor artystyczny kompanii tanecznej DEJA DONNE zbudował ożywioną relację pomiędzy dwoma artystycznymi językami; czasami układają się one w prostej linii i w idealnej symetrii ze sobą, z kolei w innych sytuacjach ścierają się i stanowią dla siebie przeszkodę. W kompozycjach Schostakovicha i Schnittkego możemy odnaleźć wciąż bardzo silne konceptualne elementy współczesnej sztuki, z którymi taniec jest porównywany, dzięki czemu staje się aktualny także z estetycznego punktu widzenia.
Choreografia w relacji do tej ważnej muzyki nie ulega jej wpływom, nie poddaje się jej subordynacji, jest bezpośrednia i fizyczna, z ominięciem dydaktyzmu i prostej symboliki. Inspiracją nie są emocje wygenerowane pod wpływem słuchania muzyki, ale analiza inteligentnego budowania kompozycji. Tancerze nie tańczą do muzyki, lecz równolegle do poziomu realizacji dźwięku.
Tempo, rytm, przechwycenia, zamknięcia, napięcie, ograniczenie czasu i przestrzeni, linie i zakrzywienia – są to niektóre ze składników z „Unstable Element”, które tworzą atmosferę pełną żywiołowej energii, ekscytacji, produktywności, poruszenia – energii niezbędnej w każdym przedstawieniu sztuki współczesnej.