Monika Błaszczak
Minibiografie zza stołu
Karl był stolarzem, Eleanor musi spłacić kredyt studencki, a Ramsay jest fanem Beyoncé. Wszyscy oni są tancerzami, tak jak ponad 50 innych osób, które wzięły udział w projekcie 52 Portraits.
Autorami projektu realizowanego na przestrzeni 2016 roku są choreograf Jonathan Burrows, kompozytor Matteo Fargion i filmowiec Hugo Glendinning. Przez cały rok co tydzień powstawało nowe wideo, swoisty portret tancerza, zazwyczaj działającego w londyńskim środowisku tanecznym. Czarne tło, drewniany stół i krzesełko – to wszystko, co mieli do dyspozycji uczestnicy projektu. W większości przypadków w średnim lub bliskim planie widzimy osobę (czasem dwie) siedzącą za stołem, blat jest dolną granicą kadru, zakres ruchu jest więc ograniczony, a żaden gest nie umknie uwadze kamery.
Uczestnicy mieli możliwość przedstawienia siebie i swojej twórczości poprzez filmik trwający od jednej do pięciu minut. Poza kamerami opowiadali o sobie twórcom projektu – na podstawie tych wywiadów Jonathan Burrows i Matteo Fargion tworzyli krótkie i często dowcipne piosenki, czasem pomagała im też Francesca Fargion, córka Matteo. Tekst układany był do melodii utworu wskazanego przez tancerza. Te opowieści, będące wraz z choreografiami przy stole integralną częścią portretów, zdają się być bardzo szczere i bezpośrednie, pokazują kawałek prywatnego życia bohaterów, ich podejście do tańca, historię, obawy czy nadzieje.
Artyści uczestniczący w projekcie tworzą bardzo różnorodną grupę, są wśród nich osoby w każdym wieku, niektóre z niepełnosprawnościami, reprezentujące różne style i podejścia do tańca. To niesamowita mozaika ciekawych osobowości przedstawionych z ogromną serdecznością i sympatią. Kadry zostały przemyślane tak, żeby widz oglądający filmiki na komputerze przy własnym biurku miał wrażenie, że bohaterowie projektu siedzą tuż obok niego, po drugiej stronie blatu, na wyciągnięcie ręki.
Podczas XXIII Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie projekt został zaprezentowany na kinowym ekranie w formie dwugodzinnego filmu złożonego ze wszystkich 52 portretów. Bardzo słusznie, że organizatorzy zdecydowali się na jego pokazanie – bo jest naprawdę warty uwagi – ale jednocześnie niestety taka forma prezentacji nie do końca pasuje do charakteru projektu. Ponad 50 kilkuminutowych filmików oglądanych jednym ciągiem to w pewnym momencie trochę za dużo, w środku przydałby się jakiś drobny przerywnik, pomóc mogłoby też podzielenie filmu na dwie części. Ale wszystkie 52 portrety w każdym momencie można obejrzeć też we własnym domu – są dostępne za darmo na stronie 52portraits.co.uk.
52 Portraits
XXIII Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca
Twórcy: Jonathan Burrows, Matteo Fargion, Hugo Glendinning
Producent: Sadler’s Wells
Pokaz: 16 listopada 2019 roku