koprodukcja: Van Grimde Corps Secrets i Enssemble i Theatre du Manege, Maubeuge, Francja, we wapółpracy z Agora de la Dance, Montreal
choreografia: Isabelle Van Grimde
reżyser prób: Robert Meilleur
muzyka: montaż dźwięku Thomas Gossage na podstawie kompozycji Roberta Normandeau’a,
Denisa Smalley’a i Ronalda Smitha
kostiumy: Sharon Scott
światło: CarolineRoss
produkcja techniczna: Nicolas st-Pierre
tańczą: Annie-Claude Coutu Geoffroy, Charlotte Grant, Zoë Poluch, Elise Vanderborght
„Taniec w rękach Isabelle Van Grimde to amalgamat skomplikowanej gimnastyki, węzłów nie do rozwią-zania, usztywnionych rak ułożonych pod różnymi kontami, skoków i zręcznej pracy nóg. Każde z jej odkryć staje się źródłem fascynacji” pisze krytyka.
Owocna współpraca Isabelle Van Grimde i dyrygenta Veronique Lacroix zapoczątkowana została wiosną 2000, a teraz artystki spotkały się ponownie, ponieważ otrzymały propozycję stworzenia spektaklu solistycznego ze specjalnie do niego skomponowaną muzyką.
Jak artysta malarz malujący ten sam obraz o trzech różnych porach dnia, tak samo choreograf Isabelle Van Grimde stworzyła trzy różne wersje tego samego solistycznego. Posługując się tym samym językiem ruchu, tym samym światłem i ta samą przestrzenią osiągnęła efekt trzech odmiennych światów, na kształt trzech tchnień rzucających światło na temat, który jest bliski naszym sercom tajemnicę ciała.
Spektakl a Thousand Parts Inseparable inspirowany jest malarstwem Marka Rothko i kształtem zapisanych słów. W przestrzeni ograniczonej światłem tancerze zdają się wślizgiwać w graficzną formę języka. Zmieniają się w wibrujące semafory, ręce i ciała prezentują poetycki dyskurs na niesamowitym poziomie wrażliwości.
Taniec Van Grimde to przekonywujące połączenie, jak mówi sama artystka, „formalnych dociekań z dużą dozą humanizmu”. Mówiąc o dociekaniach formalnych podkreśla, że jej praca ześrodkowuje się wokół „ czystego tańca, czystej ekspresji fizycznej”. Po zbadaniu teatralnych i filmowych możliwości tańca, zadecydowała się na komunikację za pomocą siły samego medium. „Zaczęłam zwracac się ku artykulacji ciała i znajdowania różnych dróg dla ciała” mówi Van Grimde.