Choreografia: Stanislaw Wisniewski Wykonawcy: Karen Gaborel, Cecile Pegaz, Serge Malet, Aurelien le Glaunec Muzyka: Teed Zahmal Światło: Cyril Benhaim Scenografia: Perrine Leclere Kostiumy: Celine Pigeot Premiera: Listopad 2004 Czas: 55 min
Kto o tym mówi? Dziś, przez większość czasu czytamy, słuchamy, oglądamy, przetrawiamy całą masę znaków nie zdając sobie nawet sprawy od kogo i skąd do nas docierają…. Prymitywność nowoczesności…
Na scenie mówią dziś tancerze i choreograf. Zapytany o swoje pochodzenie opowiada on o masowych przesiedleniach w jego ojczystym kraju, o utracie domu, o ostatecznym wygnaniu…
Na scenie choreograf umieszcza ściany z luster, które mają go ogarnąć w jego wielości i ukazać widzowi scenę pełną odbić. W tej oryginalnej przestrzeni widz spostrzega także swoje odbicie i widzi tancerzy z ich zwykle niewidocznej strony.
Spektakl gromadzi obrazy ukazujące autora i buduje rosnącą serię portretów… Autor analizuje własną historię, która należy także do nas. Obserwujemy wewnętrzne i zewnętrzne wygnanie, które trzeba przezwyciężać ciągle na nowo, tak jak ciągle nowe powstają wokół nas granice.
Stanislaw Wisniewski, rozpoczął swoją karierę jako tancerz klasyczny. Zdobył także szerokie wykształcenie w dziedzinie tańca modern. Przez pewien czas związany był ze sławnym zespołem Conrada Drzewieckiego Polski Teatr Tańca w Poznaniu. Dwadzieścia lat temu osiedlił się we Francji, gdzie znalazł możliwość szerokiego rozwoju swojej wizji artystycznej w repertuarze neoklasycznym, modern i współczesnym. Dzięki pracy w takich zespołach jak Ballet d’Avignon, Ballet du Rhin i Ballet de l’Opéra National de Lyon miał okazję spotkać się z tak znakomitymi choreografami jak Maguy Marin, Bill T. Jones, Angelin Preljocaj, Mats Ek, Christopher Bruce i William Forsythe. Jako choreograf otrzymał m.in. prestiżową nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Choreografii w Tokio. Dzięki wsparciu władz miasta Vaulx en Velin oraz tamtejszego Centrum Kultury Charlie Chaplina założył w 1995 roku własny zespół pod nazwą Compagnie Stanislaw Wisniewski. Kompania korzysta z regularnego wsparcia Rady Regionu Rhones-Alpes i DRAC, jak również Francuskiego Stowarzyszenia Działań Artystycznych (AFAA).