Choreografia: Stanisław Wiśniewski Wykonawcy: Crystelle Pierron, Karen Gaborel, Cécile Pegaz, Emile Béjar, Serge Mallet, Aurélien Le Glaunec Muzyka: D. Szostakowicz, Frederic Pattar Akompaniament:Wilhelm Latchoumia Kostiumy: Celine Pigeot Projekt oświetlenia:Cyrile Benhaim Scenografia: Perrine Leclere Czas trwania: 90 min.
Przestrzeń sceny jest przestrzenią domu, w którym na pozór panuje harmonia i szczęście. Jednak ten stabilny obraz zmienia się postaci ewoluują, pojawia miedzy nimi się klimat podejrzliwości i strachu; spotykają się, podtrzymują i wzajemnie pomagają sobie, dotykają się, lecz czynią to bez prawdziwego pragnienia. Wszystko to pod wpływem wydarzeń zewnętrznych, bowiem mamy lata trzydzieste w Związku Radzieckim. Najważniejsze są jednak pytania:Czym jest rodzina idealna? Czy życie rodzinne ma sens? Jakie jest miejsce ojca, matki? Jak dziecko tworzy swoją historię? Czym jest więź grupy?
Scenografia jest inspirowana konstruktywizmem, będącym ruchem artystycznym epoki, stąd surowość geometrii przestrzeni, w której jednostka jest niejako elementem zawiłego mechanizmu.
Muzyka, którą specjalnie do spektaklu skomponował na podstawie dzieł Dymitra Szostakowicza Frederic Pattar, zanurza nas w hałasie sąsiedztwa, jakbyśmy słyszeli za ścianami odgłosy mieszkania, może naszej rodziny…
Compagnie Stanislaw Wisniewski została założona w czerwcu 1995 przez Stanisława Wiśniewskiego, byłego solistę Baletu Opery Narodowej w Lyon. Siedzibą kompanii od początku jej istnienia jest Centrum Kultury Charlie Chaplin w Vaulx-en-Velin. Kompania występuje zarówno we Francji (Festiwal w Cannes, Festiwal Nowych Tańców w Uzes, Awignon) jak też za granicą (Polska, Ukraina, Wielka Brytania, Niemcy, Grecja…). Zespół korzysta z regularnego wsparcia DRAC i Rady Regionu Rhones-Alpes, jak również Stowarzyszenia Francuskiego Działań Artystycznych (AFAA). Compagnie Stanislaw Wisniewski gościła już na II Międzynarodowych Lubelskich Spotkaniach Teatrów Tańca w roku 1998.