koncepcja, wykonanie / creator-performers: Emese Cuhorka, László Fülöp; muzyka / music: Antonín Dvořák: IX. “New World” Symphony, Zoltán Mizsei; światła / lights: Orsolya Pete; kostiumy / costume: Emese Kasza / Mei Kawa; menadżer produkcji / production manager: Dóra Trifonov; produkcja / producer: SÍN Culture Centre; współpraca / supporters: Fundusz Wyszechradzki, Narodowy Fundusz Kulturalny, Stowarzyszenie L1, Open Latitudes3 – Culture Europe Programme, Workshop Foundation, MU Theatre / Visegrad Fund, National Cultural Fund, Open Latitudes3 – Culture Europe Programme, L1 Association, Workshop Foundation, MU Theatre; premiera / premiere: 2015; czas trwania / duration: 40 min

Duet wykorzystuje pozornie bezużyteczny czas, aby stworzyć taniec zbudowany z codziennych odczuć i sytuacji. Co mogło być tak ważnego, że nie mogłeś do mnie oddzwonić przez ostatnie trzy dni? Co tak Cię absorbuje, że nie możesz się zatrzymać nawet na 5 minut? Nie możesz tak znikać po prostu! Nikt nie powinien znikać w taki sposób! (tworzenie typologii płatków śniegu, odczucie dyskomfortu w trakcie imprezy, psychologia prania, nie jestem głupi, odkładanie listy zadań na dzisiaj na jutro, robię się stary, refleksja nad tępym ołówkiem, powinieneś to powiedzieć wczoraj, słuchanie jego sapania, co oni o mnie sądzą, dlaczego nie możesz tego po prostu zrozumieć)

The duet utilises the seemingly useless time through dances created from everyday feelings and situations.
What could be so important that you haven’t got to call me back for three days? What’s the thing that you can’t stop for 5 minutes? You just cannot disappear like this! Nobody can disappear in such a way!
(categorising snowflakes, feeling uneasy at a dinner party, psychology of the laundry, I’m not stupid, putting off today’s to-do-list for tomorrow, I’m getting old, ponder on a pencil’s blunting, you should have said it yesterday, listening to his snuffling, what do they think of me, why can’t you just understand it)

pomysł i wykonanie / concept and performance: Luke Baio & Dominik Grünbühel; dźwięk / sound: Andreas Berger; dramaturgia i produkcja / dramaturgy and producti: Julian Vogel; premiera / premiere: 25 kwiecień 2013 / 25 April 2013; czas trwania / duration: 40 min

Tańczenie daje nam czystą przyjemność, jesteśmy dodatkowo uzbrojeni w nutę autoironii – dwie gadające głowy wprowadzają koncept, zanim zaproszą swoje ciała do działania. Wprost z niczego Luke Baio i Dominik Grünbühel tworzą megalomański show, który wprawi Wasze ciała w wibracje – zawsze jednak gotowe na elegancki upadek. Zagadnienia poruszane w spektaklu przez dwójkę performerów zaczerpnięte są z ich własnych biografii oraz z doświadczenia ze środowiska współczesnego tańca: strategia na osiągnięcie sukcesu, nagie ciało jako projekcja wyrażająca każdą możliwą fantazję oraz dobrze znane elementy machiny teatralnej spotykają się razem, aby stworzyć choreografię, która przekracza granice poszczególnych form artystycznej ekspresji.

With sheer delight for dancing and equipped with a pinch of self-irony, two talking heads introduce their concept before inviting their bodies to join them. Out of nothing, Luke Baio and Dominik Grünbühel create a bombastic, a megalomanic show that makes your body vibrate – yet always ready for an elegant fail. The subjects addressed in this compact-compatible performance by the two dancers draw from their respective biographies and experiences in the field of contemporary dance: recipes for success, naked skin as projection space for every form of fantasy imaginable and well-proven elements of theatre are brought together to create a choreography that crosses the borders of artistic fields and forms of artistic expression.

"LAST WORK" Ohada Naharina we współpracy z tancerzami Batsheva Dance Company /"LAST  WORK" by Ohad Naharin in collaboration with Batsheva Dance Company dancers; oświetlenie / lighting design: Avi Yona Bueno (Bambi); ścieżka dźwiękowa, montaż dźwięku / soundtrack design and edit: Maxim Warratt; oryginalna muzyka / original music: Grischa Lichtenberger; scenografia / stage design: Zohar Shoef; kostiumy / costume design: Eri Nakamura; asystenci Ohada Naharina i Maxima Warratta / assistants: Ariel Cohen, Guy Shomroni; dodatkowa muzyka / additional music: Few Mysteries Solved in a Year of Contact – Sagat, Club Life – Hysterics, Crusty Juice – MPIA3, Volume VIP – Monkey, Nani, Nani, Mummies Baby - Lullabies-of-Europe, Nani, Nani My Sweet Little Baby – Lullabies-of-Europe, Berceuse (Stravinsky) - Clara Rockmore; tancerze / dancers: Etay Axelroad, William Barry, Yael Ben Ezer, Matan Cohen, Ben Green, Hsin-Yi Hsiang, Chunwoong Kim, Rani Lebzelter, Hugo Marmelada, Eri Nakamura, Nitzan Ressler, Kyle Scheurich, Maayan Sheinfeld , Yoni Simon, Amalia Smith, Imre van Opstal, Zina (Natalya) Zinchenko, Erez Zohar; produkcja / produced by: Batsheva Dance Company; współprodukcja / co-producers: Festiwal Montpellier Danse 2015, Hellerau – European Center for the Arts w Dreźnie; współpraca / cooperation: Batsheva New Works Fund oraz Fundacja Dalii i Eli Hurwitz; specjalne wsparcie finansowe zapewnione przez the American Friends of Batsheva; premiera / premiere: 2015; czas trwania / duration: 70 min

Spektakl zapiera dech w piersi dzięki niezwykłym umiejętnościom tancerzy Batsheva Dance Company oraz sposobowi, w jaki Ohad Naharin przywołuje stany takich uczuć jak ból, szaleństwo, a nawet pewnej formy zwierzęcości (…). (Roslyn Sulcas, New York Times) Spektakl „Last Work” po raz kolejny ukazuje, dlaczego Batsheva Dance Company jest uznawana za jedną z najbardziej urzekających kompanii tanecznych na świecie. Spektakl można odczytywać jako taneczną dystopię, zaludnioną przez tancerzy, którzy ruszają się jak człekokształtne istoty, łączące w swoim sposobie poruszania się jego ekstremalną artykulację wraz z zakorzenionym poczuciem ciężkości. (Laura Capelle, UK Financial Times)

The piece is breathtaking for the extraordinary dancing by the Batsheva dancers, and the way Mr. Naharin can evoke states of pleasure, pain, madness and a kind of animality — a sheer state of being in the body — through his movement." (Roslyn Sulcas, New York Times)
"Last Work….again shows Batsheva Dance Company to be one of the most captivating ensembles in the world. It reads in many ways like a dance dystopia, populated by spindly dancers who move like humanoids, combining extreme articulation with a grounded, unerring sense of weight" (Laura Capelle,UK Financial Times)

koncepcja, choreografia, wykonanie / concept, choreography, performance: Oona Doherty; dźwięk / sound: Oona Doherty / Chris McCorry / Strength NIA; światła / light: Simon Bird; „Łowca w samochodzie” / hunter in the car: Rory Moore; wizualizacje / pictures: Graham; premiera / premiere: Belfast International Arts Festival 2016; nagrody: Dublin Tigre Fringe Award 2016 – Najlepsze Wykonanie oraz Nominacja w kategorii: Najlepsza produkcja /; Total Theatre Edinburgh Fringe 2017 – Nagroda w kategorii taniec awards: Dublin Tigre Fringe Award Best Performance 2016; nominated for Best Production, Total Theatre Edinburgh Fringe 2017 – Category Dance czas trwania duration: 60 min

Oona Doherty tworzy na scenie wydestylowaną wersję Męskości. „Hope Hunt” zabiera widzów w podróż po brudnej Europie, zawieszonej pomiędzy tym, co brutalne a tym, co podniosłe. Twórcy próbują rozłożyć na czynniki pierwsze stereotyp mężczyzny, nadając mu światłocienie w stylu Caravaggia.

Oona Doherty performs a distillation of the Male and thumping sweaty theatre. Go on a journey through a dirty Europe between violence and sublime. Hope Hunt attempts to deconstruct the stereotype of the deprived male, and raise it up into a Caravaggio bright white limbo. It is a hunt for hope.

choreografia: 1 część / choreographers: 1st part – Anne Ekenes, Pia Holden (Panta Rei dance theatre, Norwegia / Norway, 2 część / 2nd part – Birute Letukaite (Litwa / Lithuania); muzyka / composer: Antanas Jasenka; wsparcie dramaturgiczne / dramaturgy assistant: Silvija Čižaitė-Rudokienė; światło / light designer: Vladimiras Šerstabojevas; kostiumy / costume designer: Thom Bara, Coal Design Studio; wizualizacje / author of video projections: Saulius Paliukas; tancerze / dancers: Clara Giambino, Chiara Corbetta, Ema Senkuvienė, Marine Fernandez, Mei Chen, N.N.; premiera / premiere: 2016; Wspierane przez / supported by: EEA Grants*; czas trwania / duration: 70 min (w tym 20 min przerwy / 20 min. intermission)

Słowo „godos” zniknęło z codziennego słownika współczesnej Litwy, ale nasze doświadczenie i emocje wciąż w nim żyją. Spektakl, stworzony przez uznaną litewską choreografkę Birutė Letukaitė oraz dwójkę norweskich choreografów, Anne Ekenes i Pia Holden, odkrywa świat, w którym przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, a także kobieca seksualność, tajemne mitologiczne istoty oraz futurystyczne wizje spotykają się w jednym miejscu. Zawierając subtelne odniesienia do litewskich mitów i legend, tancerze swym tańcem kreślą wzory, formy i rytmy, które przypominają dźwięk wydawany przez tkackie krosno. Współczesny człowiek siada do tych urządzeń i tworzy pasmo materiału tak kolorowe, jak ludzkie życie: pełne myśli o tym, kim jesteśmy dzisiaj oraz o tym, kim staniemy się jutro.

The word “godos” disappeared from daily Lithuanian vocabulary, but our experiences and emotions are still alive in it. The GODOS performance, created by famous Lithuanian choreographer Birutė Letukaitė and two Norwegian choreographers Anne Ekenes and Pia Holden, reveals the world where the past, the present and the future inter-twist, where feminine sensuality, secret mythological creatures and futuristic visions meet. Panta Rei takes its inspiration from the interpretation of Godos as the song of the heart. Meanwhile, the inspiration for the Lithuanian choreography is the elemental past and its reflections in the people of today

"LAST WORK" Ohada Naharina we współpracy z tancerzami Batsheva Dance Company / "LAST  WORK" by Ohad Naharin in collaboration with Batsheva Dance Company dancers; oświetlenie / lighting design: Avi Yona Bueno (Bambi); ścieżka dźwiękowa, montaż dźwięku / soundtrack design and edit: Maxim Warratt; oryginalna muzyka / original music: Grischa Lichtenberger; scenografia / stage design: Zohar Shoef; kostiumy / costume design: Eri Nakamura; asystenci Ohada Naharina i Maxima Warratta / assistants: Ariel Cohen, Guy Shomroni; dodatkowa muzyka / additional music: Few Mysteries Solved in a Year of Contact – Sagat, Club Life – Hysterics, Crusty Juice – MPIA3, Volume VIP – Monkey, Nani, Nani, Mummies Baby - Lullabies-of-Europe, Nani, Nani My Sweet Little Baby – Lullabies-of-Europe, Berceuse (Stravinsky) - Clara Rockmore; tancerze / dancers: Etay Axelroad, William Barry, Yael Ben Ezer, Matan Cohen, Ben Green, Hsin-Yi Hsiang, Chunwoong Kim, Rani Lebzelter, Hugo Marmelada, Eri Nakamura, Nitzan Ressler, Kyle Scheurich, Maayan Sheinfeld , Yoni Simon, Amalia Smith, Imre van Opstal, Zina (Natalya) Zinchenko, Erez Zohar; produkcja / produced by: Batsheva Dance Company; współprodukcja / co-producers: Festiwal Montpellier Danse 2015, Hellerau – European Center for the Arts w Dreźnie; współpraca / cooperation: Batsheva New Works Fund oraz Fundacja Dalii i Eli Hurwitz; specjalne wsparcie finansowe zapewnione przez the American Friends of Batsheva; premiera / premiere: 2015; czas trwania / duration: 70 min

Spektakl zapiera dech w piersi dzięki niezwykłym umiejętnościom tancerzy Batsheva Dance Company oraz sposobowi, w jaki Ohad Naharin przywołuje stany takich uczuć jak ból, szaleństwo, a nawet pewnej formy zwierzęcości (…). (Roslyn Sulcas, New York Times) Spektakl „Last Work” po raz kolejny ukazuje, dlaczego Batsheva Dance Company jest uznawana za jedną z najbardziej urzekających kompanii tanecznych na świecie. Spektakl można odczytywać jako taneczną dystopię, zaludnioną przez tancerzy, którzy ruszają się jak człekokształtne istoty, łączące w swoim sposobie poruszania się jego ekstremalną artykulację wraz z zakorzenionym poczuciem ciężkości. (Laura Capelle, UK Financial Times)

The piece is breathtaking for the extraordinary dancing by the Batsheva dancers, and the way Mr. Naharin can evoke states of pleasure, pain, madness and a kind of animality — a sheer state of being in the body — through his movement." (Roslyn Sulcas, New York Times)
"Last Work….again shows Batsheva Dance Company to be one of the most captivating ensembles in the world. It reads in many ways like a dance dystopia, populated by spindly dancers who move like humanoids, combining extreme articulation with a grounded, unerring sense of weight" (Laura Capelle,UK Financial Times)

Helena Ganjalyan "MELT"
koncepcja, reżyseria, wykonanie / concept, choreography, performance: Helena Ganjalyan muzyka / music: Yasuhiro Morinaga premiera / premiere: 20. Festiwal Szekspirowski w Gdańsku / 20th Shakespeare Festival in Gdańsk czas trwania / duration: 9 min nagrody: Wyróżnienie na 20. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku za „inspirujące zmierzenie się z postacią Ofelii i poszukiwanie własnego języka teatralnego”, II Nagroda od Carlo Massari – 7. edycja konkursu choreograficznego 3…2…1…TANIEC! / awards: Distinction at the 20th Shakespeare Festival in Gdańsk for "inspirational confrontation with the figure of Ophelia and the search for his own theatrical language", 2nd prize from Carlo Massari - 7th edition of the choreographic competition 3 ... 2 ... 1 ... DANCE!

MELT to obraz, impresja, wrażenie – monodram oparty na pracy nad postacią Ofelii z szekspirowskiego „Hamleta”. Tu jest to Ofelia wytwarzająca własny język swojej fizyczności, seksualności, próbująca wyjść poza służalcze „tak Ojcze”, w którym wielokrotnie zamyka ją autor. Kobieta, która nieustannie stwarza się między nakazem a zakazem, która zawsze jest wobec / względem. Słowo przeplata się w naprzemiennej grze z ruchem, gestem, abstrakcyjną formą wizualną. Dodatkowo MELT (z ang. tonąć, ale także stopić, topić, rozpuszczać, zatopić, zagłuszać, wzruszać) rozpracowuje finalny motyw Ofelii, szukając jego rozwiązania nie tylko w dosłownym szekspirowskim ujęciu, ale także w rodzaju wejścia w stan nieobecności, nieuwagi, bycia poza swoim ciałem i jego działaniami, bycia obok.

MELT is an image, an impression, a thrill - solo based on a Shakespeare's figure of Ophelia. Although this Ophelia is forming her own physicality, sexuality, she is trying to go beyond servile "yes, Father" in which the author frames her repeatedly. Additionally MELT (to "melt" - to "drown" but also to "liquefy", "thaw", "spread", "immerse", "jam", "touch") analyzes the final theme of Ophelia's death, seeking its implementation not only in literal sense but rather in entering into the state of absence, inattention, being outside the body and its actions.


Omar Karabulut "Terminal B"
choreografia i wykonanie / choreography and performance: Omar Karabulut muzyka / music:: Else Marie Pade, Jacob Kirkegaard – Nimbostratus pomoc techniczna / technical support: Paweł Urbanowicz czas trwania / duration: 5 min Nagroda Carlo Massariego na "3...2...1...Taniec 2017" (Kraków) / awards: Carlo Massariego na "3...2...1...Dance 2017" (Cracow)

Terminal B to miejsce pomiędzy rzeczywistością a wyobraźnią, w którym to co racjonalne spotyka się z emocjonalnym. Mogę tu: - snuć wiele fantazji na temat życia pani po lewej, pani po prawej czy tego pana po środku, wychodząc od najmniejszego szczegółu czy gestu; - zwrócić uwagę na to, co mi się śni, a śni się dużo: latające mango, intensywny zapach potu, szybka jazda na tandemie i ta drąca się gęś; - pozwolić sobie na powiedzenie wielu myśli na głos, których i tak nie usłyszę.

Terminal B is a place between the reality and imagination in which the rational meets the emotional. At this place I can:
- imagine many fantasies about the life of the woman on the left, the woman on the right or the man in the middle;
- pay attention to what I dream, and I dream a lot: flying mangoes, intense sweat smell, fast tandem riding and that screaming goose;
- afford to say many thoughts aloud, which I will not hear anyway.


Zofia Tomczyk "Connection"
choreografia i wykonanie / choreography and performance: Zofia Tomczyk muzyka / music: Jambinai premiera / premiere: Tarnów, 2016 czas trwania / duration: 9 min nagrody: wyróżnienie podczas konkursu choreograficznego „Source of dance” w ramach międzynarodowego festiwalu „Scena Otwarta” w Tarnowie (2016) / awards: a distinction during the choreographic competition "Source of dance" within the international festival "Open Stage" in Tarnow (2016).

"To jest to. To jest, jakie jest. I to wystarczy."

"This is it.
It is what it is.
And this is enough."


Jacek Niepsujewicz "Happiness does not wait"
choreografia i wykonanie / choreography and performance: Jacek Niepsujewicz; premiera / premiere: 4 grudnia 2016; nagrody: polska edycja konkursu Solo Duo 2017; nagroda publiczności na międzynarodowym festiwalu SzoloDuo Festival 2017 w Budapeszcie (styczeń 2017) / awards: Polish edition of the Solo Duo 2017 competition; Audience Award at the International Festival SzoloDuo Festival 2017 in Budapest (January 2017); czas trwania / duration: 6 min

W swoim najnowszym spektaklu Jacek Niepsujewicz zadaje pytania, gdzie jest szczęście, jak je zdobyć i czy warto o nie walczyć. Używając swojego ciała jako matrycy myśli, zastanawia się, jak nie zatracić siebie we współczesnym świecie pełnym perfekcji, precyzji i wydajności. Jak uciec z pułapki swoich własnych oczekiwań? Jak oddać siebie w pełni, pozostając jednocześnie sobą? I w końcu, najważniejsze – co to znaczy, być na prawdę szczęśliwym?

In his latest piece Jacek Niepsujewicz asks questions about where the happiness is, how to get it and if it will wait for us at all. He wonders how not to lose himself in the contemporary world of perfection, expectations, precision and efficiency. He uses his body as a matrix of thoughts. How to escape from the cage of limitations? How to fully give yourself, but still keep the right not to lose yourself? How it feels, just to be happy?


Ewelina Drzał-Fiałkiewicz "Ujednoznacznienie” / Disambiguation
koncepcja, choreografia i taniec / concept, choreography, dance: Ewelina Drzał-Fiałkiewicz; muzyka / music: Muslimgauze; premiera / premiere: Międzynarodowy Dzień Tańca 2017, Centrum Kultury w Lublinie / International Dance Day 2017, Centre for Culture in Lublin; czas trwania / duration: 9 min II nagroda Konkursu choreograficznego THE ESSENCE OF MOTION 2017, organizowanego w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca SCENA OTWARTA w Tarnowie / II prize – Choreographic competition THE ESSENCE OF MOTION 2017, organized in the frame of International Dance Theatre Festival SCENA OTWARTA in Tarnów.

Symbole, definicje, znaczenia. Jak często posługując się nimi masz wrażenie, że Twój rozmówca mówi na inny temat?

Symbols, definitions, meanings. How often while using them, the person you’re speaking with is saying something out of synch with what you actually mean?


Agnieszka Bednarz, Agata Meyer-Linters "Jestem Helena" / "I am Helena"
koncept i reżyseria / idea and concept: Agata Meyer-Lüters choreografia i wykonanie / choreography and performance: Agnieszka Bednarz, Agata Meyer-Lüters muzyka / music: collage czas trwania / duration: 10 min nagrody: The best duet – SzólóDuó Festival 2017, Budapeszt (główna nagroda); „3...2...1...Taniec 2017” Krakowskie Centrum Choreograficzne (główna nagroda); nagroda główna 19. Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku; nagroda główna 18. Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Niezależnych OFTeN w Ostrowie Wielkopolskim / awards: The best duo - SzólóDuó Festival 2017, Budapest (main prize); "3 ... 2 ... 1 ... 2017 dance" Krakow Choreographic Center (main prize); main prize of the 19th Festival of Theater Arts in Rybnik; Main prize of the 18th National Festival of Independent Theaters in Ostrów Wielkopolski

Spektakl jest formą solowego duetu. Tancerki są sobą, namacalnymi ciałami, ale jednocześnie spełniają dla siebie wzajemnie i dla widza formę reprezentacji duszy, świadomej obecności, wypełniającej każdego wiecznej energii. Zaciera się granica między ich indywidualnym istnieniem i stają się jednocześnie podwójną realizacją jedności psychofizycznej. Inspiracją do stworzenia spektaklu było dla nich osobiste doświadczanie śmierci, odchodzenia wraz z bliską osobą, cząstki ich samych. Spektakl prowadzi widza przez poczucie pustki i wynikającego z niej cierpienia. (...) Ich akceptacja prowadzi do odczuwania obecności osoby, która odeszła. Ta obecność może być intensywniejsza niż za życia. „Jestem Helena” prowadzi do refleksji nad własnym stosunkiem do materii i odkryciem jej piękna w przemijalności.

Performance is conceived as a duo danced in a solo manner. Dancers are themselves on stage: tangible bodies functioning as a form of representation for the soul, a conscious state of being, an eternal energy that can be found in everybody. They are perceived as such by both the audience and themselves. The lines get blurred between their individual existence as they become realization of a psychophysical unity in a double form.
The inspiration for the creation of the piece has come from a personal experience of death, of parting ways with a close one, that used to be like a part of them. The performance leads the audience through a sense of dread and suffering. (…) The appearance of acceptance leads to a renewed sense of connection to the departed. That presence can be even more intense than while that person was alive. “I am Helena” leads to a deeper reflection on one’s relation to the material realm and finding beauty in the fleetingness of things.

pomysł, choreografia / a performance by: Palle Granhøj (stworzona we współpracy z tancerzami / created in close collaboration with the performers); taniec / dance: László Fülöp, Sofia Pintzou, Mikolaj Karczewski, Bill Eldridge oraz Maria Eshpai (pianino / the pianist); asystent / assistant: Mads Møller Andersen; muzyka / music: Igor Stravinsky; wsparcie produkcyjne / produced with the support of : Wilhelm Hansen Fonden; premiera / premiere: kwiecień 2016 / April 2016; czas trwania / duration: 60 min

Po raz drugi Granhøj skupia się na relacji zachodzącej pomiędzy muzyką koncertu fortepianowego graną na żywo, a wykonywanym do niej tańcem. Podejmuje próbę stworzenia prawdziwej symbiozy pomiędzy tymi dwoma gatunkami sztuki. W spektaklu 5 niezwykłych wykonawców z 5 różnych krajów będących reprezentantami różnych grup wiekowych spotykają się na scenie, aby wykonać własną interpretację historii o Pietruszce, kukiełce, pierwotnie wystawionej przez Fokina i Igora Strawińskiego. W teatralnym kontekście, bohaterowie spektaklu intensywnie starają się osiągnąć własne cele, jednocześnie zmagając się ze swoimi podwójnymi rolami: performerów i postaci, które odgrywają.

For the second time Granhøj focuses on the fusion between a live piano concert and a dance performance, attempting to create a true symbiosis between these two art genres.
In the show, 5 outstanding performers with 5 different nationalities and a wide range of ages meet on stage to deliver their interpretation of the story about Petrushka, the puppet figure, originally shaped by Fokin and Igor Stravinsky.
In a theatre within theatre setting, the characters of the show strive eagerly to achieve their goal, while dealing with their double roles as figures and performers.

oświetlenie / lighting design: Avi Yona Bueno (Bambi) ścieżka dźwiękowa, montaż dźwięku / soundtrack design and edit: Maxim Waratt doradca do spraw muzyki / musical advisor: Nadav Barnea kostiumy / costume design: Eri Nakamura asystent Ohada Naharina i Eri Nakamura / assistants: Ariel Cohen instruktor tancerzy / dancers instructor: Natalia Petrova, asystent / assistant: Omri Mishael muzyka / music: "Coma" Converter, "Ae Ajnabi (From "Dil Se")" Mahalakshmi & Udit Narayan, "Bullet in the head" Rage Against the Machine, "Mirage" Biz, "The Wait" Olafur Arnalds, "One Large Rose" Niblock Phill, "Dead Wrong" The Notorious B.I.G, "Kyrie fons bonitatis, Litany", "Beata Viscera" – Gregorian Chant, Songs of the Spirit; "Offertorium: Lubulate Deo Universa Terra" Gregorian Chants; "O Euchari" Hildegard Von Bingen; "A Ariel de Profundis" Gregorian Chants; "Alma Redemptoris" Gregorian Chants;"Alma Redemptoris Mater", "Easter Vigil: Litany" Gregorian Chant (w wykonaniu chóru Westminster Cathedral) tancerze / dancers: Etay Axelroad, William Barry, Yael Ben Ezer, Matan Cohen, Ben Green, Hsin-Yi Hsiang, Chunwoong Kim, Rani Lebzelter, Hugo Marmelada, Eri Nakamura, Nitzan Ressler, Kyle Scheurich, Maayan Sheinfeld , Yoni Simon, Amalia Smith, Imre van Opstal, Zina (Natalya) Zinchenko, Erez Zohar Specjalne podziękowania dla / thanks to The Israeli Ballroom Dancing Fund produkcja / produced by: Batsheva Dance Company współprodukcja / co-producers: Chaillot National Theater, Paris; Hellerau – European Center for the Arts w Dreźnie. wsparcie / special support provided by: Batsheva's New Works Fund, American Friends of Batsheva's New Works Fund premiera / premiere: 12 maja 2017 / 12 May 2017 czas trwania / duration: 80 min

„Venezuela za pomocą niezwykłych tancerzy tworzy fascynujący i złożony spektakl, który zawiera niespodziankę pozostającą z widzem na długo po wyjściu z teatru”. (Yael Efrati, Timeout)

The piece is breathtaking for the extraordinary dancing by the Batsheva dancers, and the way Mr. Naharin can evoke states of pleasure, pain, madness and a kind of animality — a sheer state of being in the body — through his movement."
(Roslyn Sulcas, New York Times)
"Last Work….again shows Batsheva Dance Company to be one of the most captivating ensembles in the world. It reads in many ways like a dance dystopia, populated by spindly dancers who move like humanoids, combining extreme articulation with a grounded, unerring sense of weight"
(Laura Capelle,UK Financial Times)

oświetlenie / lighting design: Avi Yona Bueno (Bambi) ścieżka dźwiękowa, montaż dźwięku / soundtrack design and edit: Maxim Waratt doradca do spraw muzyki / musical advisor: Nadav Barnea kostiumy / costume design: Eri Nakamura asystent Ohada Naharina i Eri Nakamura / assistants: Ariel Cohen instruktor tancerzy / dancers instructor: Natalia Petrova, asystent / assistant: Omri Mishael muzyka / music: "Coma" Converter, "Ae Ajnabi (From "Dil Se")" Mahalakshmi & Udit Narayan, "Bullet in the head" Rage Against the Machine, "Mirage" Biz, "The Wait" Olafur Arnalds, "One Large Rose" Niblock Phill, "Dead Wrong" The Notorious B.I.G, "Kyrie fons bonitatis, Litany", "Beata Viscera" – Gregorian Chant, Songs of the Spirit; "Offertorium: Lubulate Deo Universa Terra" Gregorian Chants; "O Euchari" Hildegard Von Bingen; "A Ariel de Profundis" Gregorian Chants; "Alma Redemptoris" Gregorian Chants;"Alma Redemptoris Mater", "Easter Vigil: Litany" Gregorian Chant (w wykonaniu chóru Westminster Cathedral) tancerze / dancers: Etay Axelroad, William Barry, Yael Ben Ezer, Matan Cohen, Ben Green, Hsin-Yi Hsiang, Chunwoong Kim, Rani Lebzelter, Hugo Marmelada, Eri Nakamura, Nitzan Ressler, Kyle Scheurich, Maayan Sheinfeld , Yoni Simon, Amalia Smith, Imre van Opstal, Zina (Natalya) Zinchenko, Erez Zohar Specjalne podziękowania dla / thanks to The Israeli Ballroom Dancing Fund produkcja / produced by: Batsheva Dance Company współprodukcja / co-producers: Chaillot National Theater, Paris; Hellerau – European Center for the Arts w Dreźnie. wsparcie / special support provided by: Batsheva's New Works Fund, American Friends of Batsheva's New Works Fund premiera / premiere: 12 maja 2017 / 12 May 2017 czas trwania / duration: 80 min

„Venezuela za pomocą niezwykłych tancerzy tworzy fascynujący i złożony spektakl, który zawiera niespodziankę pozostającą z widzem na długo po wyjściu z teatru”.
(Yael Efrati, Timeout)

The piece is breathtaking for the extraordinary dancing by the Batsheva dancers, and the way Mr. Naharin can evoke states of pleasure, pain, madness and a kind of animality — a sheer state of being in the body — through his movement."
(Roslyn Sulcas, New York Times)
"Last Work….again shows Batsheva Dance Company to be one of the most captivating ensembles in the world. It reads in many ways like a dance dystopia, populated by spindly dancers who move like humanoids, combining extreme articulation with a grounded, unerring sense of weight"
(Laura Capelle,UK Financial Times)